Joepie naar huis!!

Peking 06-07-2001

Het was 5 uur in de ochtend en de telefoon ging, alweer die wake up call, maar het was dan eindelijk zover, We gaan naar huis, toch had ik gemengde gevoelens, je verlaat namelijk ook het geboorte land van je kleine meisje! Maargoed eerst even lekker douchen en dan ontbijten, nou ik was weer zo zenuwachtig dat ik bijna geen hap door mijn keel kreeg. Om half acht werden we benden in de lobby verwacht om door het busje weer naar het vliegveld gebracht te worden, iedereen was opgewonden, we zijn allemaal benieuwd wie er op Schiphol staan, bij ons zou het wel mee vallen i.v.m de vakanties, maar het belangrijkste vond ik dat mijn ouders en zusje en familie zouden staan. Eenmaal aangekomen op het vliegveld hebben we ons laatste geld nog uitgegeven, aan een panda beer voor Jindi, ze zat lekker bij mij in de rugdrager en zat alles goed te bekijken. 10. uur het vliegtuig staat klaar "de Paramaribo" We mochten instappen, Jindi gedroeg zich voorbeeldig in het vliegtuig en heeft toch zeker drie uur achter elkaar geslapen, het eten was iets minder ze maaide alles van het tafeltje als ze de kans kreeg. Om 14.05 landde ons vliegtuig op Schiphol een uur eerder dan verwacht, nu maar hopen dat ze er allemaal staan! We hebben de koffers gepakt en op naar de poort, de man van de Marechaussee wenste ons veel geluk en zei"snel doorlopen en op naar de familie" prachtig gewoon hij liet ons zonder ook maar te kijken zo door. We hadden in het vliegtuig al afscheid genomen van de groep en alle kids hadden Chinese pakjes aan, Nou daar was onze poort, het was zo emotioneel Ze stonden er allemaal, mijn ouders, mijn zusje en haar man en mijn neefje Rik, ook nog mijn nicht en haar moeder en een vriendin van mijn zus die foto's en video maakte. Ze vonden Jindi prachtig, mijn vader riep" hoe kom je aan zo'n mooi kind joh". Mijn zusje Ingrid was erg emotioneel en ik zelf kon mijn tranen ook niet bedwingen, Jindi daarentegen vond het allemaal prima, ze zat zelfs te smoezen met mijn zwager Ronald. We besloten i.v.m. de files om naar huis te gaan en daar wat te drinken, ik zat bij mijn ouders in de auto samen met Jindi en Rik, Hans zat in de auto bij mijn zwager en de rest. Bij aankomst thuis om 17.15 uur bleek niet alleen ons huis versierd maar de hele buurt had de vlag uit hangen en ballonnen, aan onze voorpui hing een groot vliegtuig met Jindi Airlines, de buuf Esther had op de ramen plakaten geplakt met welkom thuis, het zag er allemaal zo feestelijk uit Onze woonkamer was versierd met slingers en ook weer ballonnen, mijn moeder en Ingrid hebben de was uit gezocht en meegenomen, we hebben nog wat gedronken en iedereen ging op huis aan. Heerlijk die rust als je thuisbent, we hebben Jindi in bad gedaan en toen kwamen er nog een paar buren met een prachtige bos bloemen(Jimmy en Ria), die wilden ze alleen maar even afgeven, maar ik stond erop dat ze ons juweeltje even zouden bewonderen, ze zagen haar en Jimmy zei"Welkom in de buurt"en gaf haar een dikke pakkerd ik kon mijn tranen weer niet bedwingen.

Het was een prachtige reis maar wat had ik hier naar verlangt, lekker met je dochtertje thuis, nu konden we echt gaan leven als een echt gezinnetje, Eindelijk Thuis, heerlijk!!!

Nog even wat foto's die jullie niet mogen missen