|
|
Wat een dag
Gister om 14.30 vertrokken naar Schiphol we zijn weggebracht door mijn
ouders, het afscheid was erg emotioneel, Mijn vriendin kwam nog
even gedag zeggen en buuf Ans stond met tranen in haar ogen.
De reis ging goed eenmaal op Schiphol bleek de balie waar we moesten
zijn te zijn gesloten en dat terwijl wij er om 17uur moesten zijn om onze
tickets te laten veranderen, maargoed Chris, Antoinette en Mei-Lin waren
inmiddels ook gearriveerd, we hebben lekker wat gedronken en op een
gegeven moment was de balie open, dus hup erheen en de boel laten
omzetten, daarna meteen de koffers op de band en weg, ik voelde me erg
emotioneel bij het afscheid van mijn ouders en tranen vloeiden ook weer
volop, het is ook niet niks we gaan weer naar China voor een kindje en als
we terug komen zijn ze weer Opa en Oma.
Daarna zijn we even gaan eten met de moeder van Antoinette en haar
broer, meteen daarop zijn we door de douane gegaan, en hebben nog lang
gezwaaid tot we ze niet meer zagen.
Nog even wat rookwaar gekocht en toen naar het vliegtuig, wat een gedoe
Hans zat meters bij Jindi en mij vandaan, en ik voelde meteen paniek.
maargoed na veel vijven en zessen mocht hij op de stoel voor ons zitten.
Daar gingen we dan Jindi vond het geweldig en ze deed het zo goed geen
piep gaf ze toen we de lucht ingingen.
Even later ontdekten we dat we ieder ons eigen beeldscherm hadden om tv
op te kijken, Jindi keek Tom en Jerry en ik waar en hoe we vlogen.
Eerlijk gezegd vind ik zo'n vliegtuig nog steeds niks, je hebt het
gewoon zelf niet in de hand. Jindi viel om 22 uur in slaap en wel als een
blok, ik zelf deed geen oog dicht en er gingen heel wat uurtjes voorbij
eer ik een oog dichtdeed, en toen dat eenmaal zover was hadden we steeds
veel last van turbulentie. dat werd later alleen nog maar erger, ook kreeg
ik geen hap door de keel, heb alleen een broodje gegeten.
De landing verliep als de zee met mooie golven, jeetje wat schommelde
die bak heen en weer, ik had weer zoiets van daar gaan we dan, bah eng
hoor.
Maargoed eenmaal veilig geland moesten we wachten op de bus die ons
naar de hal zou brengen.
Het was Giga druk bij de douane en wie mij kent weet hoe ik me dan
voel, het werd me zwart voor ogen bij het zien van al dat volk.
Daarna naar de koffers en alles liep gewoon door, dus dat hadden we
gehad, even een taxi zoeken tja met zo'n 14 koffers viel dat niet mee, tot
er een ronselaar op ons afkwam, en we konden mee voor weinig, whahaha.
Hij heeft ons keurig voor het hotel afgezet en ik voelde me steeds
slechter worden, alles draaide en ik had een licht gevoel in mijn kop.
De kamers zagen er prima uit en er werd ook nog een bed voor de meiden
neergezet. toen even relaxen en mijn ouders gebeld dat we goed waren
aangekomen, heerlijk om die stemmen even te horen. En het belangrijkste we
zijn in het land van onze zoon!!!!!!
Om een uur of 15 uur zijn we gaan lopen naar het park naast de tempel
of heaven, het was er leuk en gezellig met Chinese muziek en veel mensen.
Daarna opzoek naar een eettentje zelfs Jindi had goed gegeten maar op
een gegeven moment zei ze ik wil naar bed ben echt kapot moe,
Nou zo gezegd zo gedaan.
Mei-Lin en Jindi hebben lekker even in bad gezeten en daarna een
verhaaltje en naar bed, dat ging goed ze sliepen meteen maaaaar om 22 uur
was het voorbij met de pret, Jindi vertelde dat ze erg zenuwachtig is en
ze vind het heel spannend hier, ik kan het me wel voorstellen zo klein
zo'n verre reis en dan ook nog een broertje halen, ze had aller lij vragen
en ik heb haar alle antwoorden gegeven, hoop ik,
Nu heb ik lekker gedoucht en ga ik zo naar bed, ik voel me wel wat
beter, Jindi is nog steeds wakker en het is al 23.40 baal baal, maar ja
ik hoop dat ze morgen weer lekker vrolijk is dan gaan we naar het Plein
van de Hemelse vrede, heb er echt zin in om haar op de foto te zetten daar.
Nou slaap lekker allemaal en ik mis jullie ontzettend.
p.s Ingrid ik bel je van de week hoor, wat balen zeg dat je weer thuis
bent,
dikke knuf allemaal en tot morgen
Hans Jindi en Trudy
|